كاهش تراكم استخوانها به پوكي استخوان منجر ميشود و احتمال شكستگي استخوانها را افزايش ميدهد. اما برخلاف آنچه به نظر ميرسد، افزايش تراكم استخوانها هم ميتواند خطرناك باشد.البته اين بيماري از جمله بيماريهاي نادر و وراثتي است كه تا پيش از پنج سالگي موجب مرگ فرد مبتلا ميشود. از اينرو محققان روشهاي درماني مختلفي را براي اين بيماري- كه ميتواند تهديدي براي كودكان باشد- مورد بررسي قرار دادهاند. عملكرد بدن مستلزم ايجاد تعادل بين ميزان سلولهاي استخوانساز اسكلت و سلولهايي است كه آنها را تجزيه ميكند تا بتدريج سلولهاي جديد جايگزين سلولهاي قديمي شود. در كودكان مبتلا به اين بيماري خطرناك سلولهايي كه بايد بافت استخواني را تجزيه كند بخوبي عمل نميكند و درنتيجه در بافت استخواني فضاي كافي براي مغز استخوان و عصبها وجود ندارد. تحت فشار بودن عصبهاي بينايي و شنوايي موجب نابينايي و ناشنوايي كودكان ميشود، در نتيجه مغز استخوان نميتواند وظايفش را بدرستي انجام دهد و كودك با كمخوني شديد و ايجاد عفونت در بافت استخوان جانش را از دست ميدهد. در حال حاضر فقط از روش پيوند مغز استخوان براي نجات جان بيماران استفاده ميشود، اما موفقيت اين روش درماني تا حد زيادي به يافتن اهداكننده مناسب با خصوصيات فرد بيمار بستگي دارد و با خطرات احتمالي بسيار زيادي همراه است، اما ژندرماني روشي است كه نيازي به اهداكننده ندارد. چراكه در اين روش درماني از سلولهاي بنيادي كه از بدن بيمار گرفته ميشود، براي درمان استفاده ميشود. اگرچه محققان اميدوارند بتوانند از اين روش براي درمان اين گروه از بيماران بهره گيرند، اما به نظر ميرسد لازم است محدوديتهاي بسياري را در اين مسير از ميان بردارند. امروزه در درمان افراد مبتلا به نقص سيستم ايمني بدن و همچنين بيماران تالاسمي از روش ژندرماني استفاده ميشود كه در بيشتر موارد با موفقيت همراه است. از آنجاكه ژندرماني از جمله روشهايي است كه در آن امكان كنترل دقيق محل آزاد شدن ژنها وجود ندارد، همچنان بهعنوان روشي كه ميتواند با خطراتي براي بيمار همراه باشد، در نظر گرفته ميشود؛ آزاد شدن ژنها در محل نامناسب يا نادرست. بههميندليل اكنون از اين روش فقط در درمان ميتواند فرد را در معرض ابتلا به سرطان خون قرار دهد. به همين دليل فقط براي درمان بيماريهاي خطرناكي كه روش درماني مناسبي براي آنها وجود ندارد از اين روش درماني استفاده ميشود.محققاني كه در اين زمينه مطالعه ميكنند، آزمايشاتي را روي بيماران و حيوانات آزمايشگاهي انجام دادهاند. در مراحل بعدي قرار است اين آزمايشات در سطح بيمارستاني روي بيماران انجام شود. احتمال ابتلا به اين بيماري در سطح دنيا يك در 300 هزار است. در صورت موفقيت روش ژندرماني ميتوان اميدوار بود كودكان مبتلا به بيماريهاي لاعلاج بتوانند با استفاده از اين روش درماني تحت درمان قرار گرفته و از چنگال مرگ نجات پيدا كنند.
.: Weblog Themes By Pichak :.